عکس پروفایل ویژه محرم

,محرم, نخستین ماه در تقویم قمری و به اعتقاد مسلمانان از جمله ماه های حرام است. در دوران پیش از اسلام، جنگ و خونریزی در این ماه ها حرام بوده، پیامبر نیز خونریزی و جنگ را در این ماه ها حرامدانسته است.

,امام حسین, (ع) از همان ابتدای حکومت یزید بیعت با اورا نپذیرفت.یزید طی نامه ای به حاکم مدینه به او دستور داد که از امام حسین (ع) برای او بیعت بگیرید و اگر حاضر به قبول بیعت نشد او را به قتل برساند. امام حسین (غ) موافق به راه و روش حاکم هم عصر خود نبود. بنابراین حاضر به بیعت با یزید نشد و رهسپار مکه برای انجام عمل حج شد.

در این زمان عده ای از مردم عراق که از مرگ معاویه با خبر شده بودند نامه هایی برای امام حسین (ع) نوشتند و از ایشان خواستند که از مکه به ,کوفه, بیاید. امام حسین (ع) مسلم بن عقیل را به عنوان پیک خود به کوفه فرستاده بود، خود مراسم حج را نیمه رها کرد و با 72 تن از یاران و خویشاوندان خود به سمت کوفه حرکت نمود. در ابتدا تعدا زیادی از مردم کوفه با مسلم بن عقیل هم پیمان شدند; اما با ورود عبیدالله بن زیاد که از طرف یزید حاکم کوفه قرار داده شده بود و به مردم خبر داده بود که امام حسین (ع) مراسم حج را نیمه تمام گذاشته و قاضی شریح فتوای قتل ایشان را داده است و با تهدید مردم کوفه می خواستند مسلم را تنها کرده تا بلکه امام حسین (ع) را از آمدن به کوفه منصرف کرده و مانع بیعت مردم کوفه با ایشان شوند، مردم کوفه بیعت خود را از امام حسین (ع) پس گرفتند و به مخالفت با امام حسین (ع) روی آوردند.

,عاشورا,، دهمین روز از ماه محرم در تقویم هجری قمری، است. شهرت این روز به دلیل وقایع عاشورای در سال61 هجری قمری است. در این روز ,حسین بن علی, و یاران وی در رویداد کربلا در جنگ با لشکر یزید شهید شدند. در تقویم رسمب ایران، افغانستان، عراق، پاکستان و هند این روز تعطیل است.

معنی لغوی عاشورا «دهمین» است. سابقه عزاداری برای حسین بن علی به اولین روزهای بعد از عاشورا، در محرم سال61 هجری می رسد.

از امام چهارم شیعیان چنین روایت شده است:

پس از حادثه عاشورا، هیچ بانویی از بانوان بنی هاشم، سرمه نکشید و خضاب ننمود و از خانه  هیچ یک از بنی هاشم دودی که نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد، تا آنکه، ابن زیاد به هلاکت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته  اشک برچشم داشته ایم.

نگرش دیگر مذاهب به عاشورا

اهل سنت

,اهل سنت, این روز را گرامی دانسته و روزه گرفتن در این روز را مستحب دانسته و بر این روز را سالگرد روزی می دانند که موسی دریای سرخ را شکافت و با یارانش از آن عبور کردند. در مورد واقعه کربلا در سال 61 هجری قمری اغلب تاریخ نگاران اهل سنت از جمله محمد بن جریر طبری، بلاذری، احمدبن داوود دینوری، ابن سعد و ابن اثیر واقعه کربلا را به تفصیل و براساس روایت ابومخنف بیان کرده اند.

یهودیان

دهم محرم مصادف با یوم کیپور عید یهودیان در روز دهم ماه تیشری است. همچنین براساس روایات زمان بسیاری از وقایع سرنوشت ساز پیامبران پیشین بوده است. پذیرش توبه آدم، پایان طوفان نوح، گذشتن ابراهیم از میان آتش، بینا شدن یعقوب، بهبود بیماری ایوب و انتقال عیسی به بهشت، همگی طبق روایات در اینروز اتفاق افتاده است.

در دهم محرم 61 هجری قمری (21 مهرسال 59 خورشیدی) واقعا عاشورا اتفاق افتاده است. این نبرد میان لشکر یزید و سپاه حسین بن علی در نزدیکی محلی به نام کربلا صورت گرفته است.

در روز دوم محرم امام حسین (ع) به کربلا رسید و روز سوم عمربن سعد با 4000 نفر در کربلا اردو زد. روز هفتم آب فرات را به روی امام حسین (ع) و یارانش بستند و در روز نهم محرم، شمر با 4000 نفر و نامه ای از طرف عبیدالله بن زیاد به اردوی عمر بن سعد پیوست، او در این نامه به عمر بن سعد دستور داده شده بود که با حسین بن علی وارد جنگ شده و اورا بکشند و در صورت انجام ندادن دستور فرماندهی لشکر به شمر واگذار شود.

در روز دهم محرم شپاهیان حسین بن علی و عمر سعد در مقابل هم قرار گرفتند. در روایت های مختلف تعداد سپاهیان حسین بن علی در مقابل سپاه عمر بن سعد امده است. به روایت ابومخنف تعدا سپاه حسین بن علی 32 سواره نظام و 40 پیاده و به روایت محمد باقر چهل و پنج سوار و صد نفر پیاده بود و در مقابل سپاه عمرسعد با حدود 30000 هزار نفر قرار داشت جنگ نابرابر آغاز شد و امام حسین (ع) و یارانش شهید شدند. پس از شهادت اما حسین و یارانش، سپاه عمرسعد سر 70 تن از یاران امام حسین را جدا کرد به غیر از حر و علی اضغر و ب بالای نیزه ها گذاشت.

بعد جنگ خیمه ها غارت شدند و به آتش کشیده شدند، بجدل بن سلیم ساربان شترها به طمع به دست آوردن انگشتر حسین بن علی، انگشت ایشان را قطع کرده و در نهایت سپاه عمر بن سعد اجساد را در بیابان رها کرده و بر جنازه ها با اسب تاختند و این اجساد پس از سه روز توسط قوم بنی اسد دفن شدند.

این جنگ اثر اعتقادی و سیاسی بزرگی داشته است و باعث تضعیف مشروعیت حکومت بنی امیه شده است. به طوری که قیام های زیادی برای خونخواهی حسین بن علی صورت گرفت و سرانجام باعث سقوط حکومت شد.

به روایت سلیم پسر قیس قبل از مرگ معاویه امام حسین در حج سال 59، 200 نفر از اصحاب پیامبر و 500 نفر از تابعان را در خیمه خود گرد آورد. احادیث پیامبر مبنی خلافت امام علی (ع) و جانشینی آن حضرت در ,عید غدیر, و جایگاه اهل بیت را به آنها یادآوری کرد و آنان نیز بر آن اقرار کردند و همچنین از معاویه و حاکمیت او انتقاد کرد و درانتها باآنان پیمان بست که به خاندان و قبایل خود این مطالب را برسانند.

در نیمه رجب سال60 هجری قمری معاویه مرد و یزید به خلافت رسید. از همان ابتدا امام حسین (ع) از بیعت با یزید خودداری کرد بنابراین یزید طی نامه ای از ولید پسر عتبه حاکم مدینه خواست که از حسین بن علی، عبدالله پسر عمر و  عبدالله پسر زبیر برای او بیعت بگیرید و در صورت قبول نکردن بیعت آنها را بکشد. بنابراین حسین بن علی که حاضر به قبول بیعت نشد با خانواده خویش در بیست و هشتم رجب از مدینه به سمت مکه رهسپار شد.

در این حین مردم کوفه که از مرگ معاویه باخبر شده بودند طی نامه ای از امام حسین (ع) خواستند تا به عراق و کوفه بیاید بنابراین مسلم بن عقیل رهسپار کوفه شد در ابتدا هزارن نفر با او بیعت کردند اما با ورود عبیدالله زیاد که از طرف ,یزید, حاکم کوفه شده بود با نیرنگ و تهدید مردم کوفه، باعث شد مردم کوفه بیعت خود را با مسلم بن عقیل بشکنند و باعث شهادت مسلم شدند.

امام حسین (ع) در نزدیکی کوفه بود که خبر شهادت مسلم بن عقیل و پیمان شکنی مردم کوفه را شنید.

حال که عبیدالله بن زیاد که بر اوضاع کوفه مسلط شده بود برای دستگیر کردن حسین بن علی حر پسر یزید ریاحی را فرستاد که راه را بر امام حسین ببندد و باعث شد امام حسین به سمت کربلا رهسپار شود و سپس عمربن سعد را با 30000 نفر به کربلا اعزام کرد. عبیدالله بن زیاد به عمر بن سعد داده بود که اگر حسین بن علی را بکشد، اورا فرمانده ری خواهد کرد، اما در انتها پس از اتمام این کار انجام نداد و به وعده خود عمل نکرد.

در روز نبرد

در کتاب لهوف، به نقل از سید بن طاووس، ابتدا حسین بریر پسر خضییر که از زاهدان نامدار کوفه را جهت موعظه به جانب لشکر عمر سعد فرستاد ولی چون در آنان اثر نکرد خود نیز برای اتمام حجت به نزد آنها رفت و پفت مرا بین دو انتخاب قرار داده اید یا بجنگم و یا ذلت پذیرم و با یزید بیعت کنم ولی من ذلت را نمی پذیرم لذا با شما می جنگم.

جنگ با پرتاپ تیر از سمت عمر بن سعد به اردوگاه حسین بن علی  آغاز شد. شمر هم دستور حمله گروهی به نیروهای خود داد تا سپاه حسین بن علی نابود شود. یاران امام حسین (ع) هم در مقابل ایستادگی کردند نیمی از یاران امام حسین به غیر از بنی هاشم در این حمله نخست به شهادت رسیدند. جنگ گروهی و تن به تن تا نماز ظهر ادامه داشت تا به هنگام ظهر امام حسین (ع) به نماز ایستاد سپاه عمر بن سعد به سمت آنها تیر اندازی کرد وسعید بن عبدالله بدن خود را سپر قرار داد و به شهادت رسید.

به دستور عمر بن سعد آب به روی امام حسین و یارانش بسته شد و سرانجام حسین بن علی و یارانش در عاشورای سال 61 هجری قمری در کربلا به شهادت رسیدند و خیمه ها به آتش کشیدند.

پس شهادت امام حسین و یارانش به دستور عمربن سعد سرهای آنان را ببرند و سرها را بین قبایل قسمت نمود تا آنان بدین وسیله به ابن زیاد نزدیک تر شود.

مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) از دیدگاه شیعه اهمیت بسیار زیادی دارد نوع سوگواری در نقاط مختلف متفاوت است.

سوگوراری اولین بار توسط ام سلمه همسر پیامبر در مدینه صورت گرفت. در زمان امام محمد باقر و امام جعفر صادق که زمان ضعف بنی امیه بود به صورت سالانه رواج یافت.

به مناسبت فرارسیدن محرم مجموعه عکسهای ویژه پروفایل را برایتان گردآوری کردیم: