اورینگ یک حلقه دایره ای شکلی با مقطع گرد است که معمولاً از الاستومرها ساخته می شود و برای جلوگیری از نشت سیالات در کاربردهای آب بندی استاتیکی (قطعات ثابت و غیر متحرک) و دینامیکی (قطعات متحرک) به کار می رود. استفاده ی رضایت بخش از اورینگ ها بستگی به عوامل متعدد از جمله انتخاب صحیح اورینگ برای سرویس مورد نظر، طراحی صحیح شیار اورینگ، صافی سطح سطوح و لقی اورینگ دارد. اورینگ های الاستومری در اتصالات با تماس فلز به فلز قابل استفاده هستند.
در کاربردهای عمومی صنعتی اورینگ های الاستومری را معمولاً از مواد زیر تولید می کنند:
o بوتیل رابر، Butyl Rubber ، با نام اختصاری IIR
o نیتریل بوتادین (بوتا دی ان)، Nitrile Butadiene، با نام متداول NBR
o نیتریل بوتادین (بوتا دی ان) هیدروژنی، Hydrogenated Nitrile، با نام متداول HNBR
o فلورو کربن، Fluorocarbon، با نام استانداردی FKM و FPM، بیشتر با نام تجاری وایتون (Viton) شناخته می شود.
o سیلیکون رابر، Silicone Rubber
o اتیلن پروپیلن دی ان، Ethylene-Propylene-Diene rubber، با نام متداول EPDM
o پلی اکریلیت، Polyacrylate، با نام استانداردی ACM
o کلروپرن یا نئوپرن، Chloroprene/Neoprene Rubber
o پلی اورتان، Polyurethane، با نام استانداردی EU و AU
o پر فلورو الاستومر، Perfluoroelastomer، با نام متداول FFKM، بیشتر با نام تجاری کالرز (Kalrez) شناخته می شود.
o فلورو سیلیکون، Fluorosilicone، با نام استانداردی FVMQ و FMQ
o تترا فلورو اتیلن پروپیلن ، Tetrafluoroethylene-Propylene، با نام متداول Aflas
o کلرو سولفونیتد پلی اتیلن، Chlorosulphonated Polyethylene، با نام استانداردی CSM و نام تجاری هایپالون (Hypalon)