سیمان (به فرانسوی: Ciment) ماده&zwnjای است که روی سطح اجسام جامد اعمال می&zwnjشود تا آنها را محکم به هم بچسباند یا به عبارت دقیق&zwnjتر، ماده پودری است که پس از مخلوط شدن با آب، به حالت نرم و خمیری درآمده (که پس از خشک شدن سفت می&zwnjشود) و برای چسباندن سنگ&zwnjها، آجرها، بلوک&zwnjها و غیره در ساخت&zwnjوساز استفاده می&zwnjشود.[۱] سیمان می&zwnjتواند به عنوان مواد چسبنده&zwnjای تعریف شود که قادر است قطعات یا توده&zwnjهای مواد جامد را به یکدیگر متصل کرده و یک کل فشرده ایجاد کند. چنین تعریفی شامل تعداد زیادی از مواد بسیار متفاوت است که اشتراکات کمی با یکدیگر دارند، اما معمولاً منظور از سیمان، ماده&zwnjای است که می&zwnjتواند حالت خمیری پیدا کرده و از آن برای چسباندن آجر، بلوک، و سنگ&zwnjها به یکدیگر استفاده می&zwnjشود. از آنجایی که جزء غالب در اکثر این مواد، ترکیبات آهکی است، منظور از سیمان، معمولاً «سیمان&zwnjهای آهکی» است.[۲] طبق تعریف مونومری مانند متیل متاکریلات می&zwnjتواند سیمان خوانده شود که در محل پلیمریزه و سخت می&zwnjشود و بیشتر در ایالات متحده از آن برای وصله زدن و تعمیر جاده&zwnjها استفاده می&zwnjشود، با این حال، استفاده از این چنین مواد گران&zwnjقیمتی در مقایسه با استفاده از سیمان&zwnjهای معدنی، که سیمان پرتلند برترین آنهاست، بسیار محدود است.[۳]