عشق و طلب

طلب اولين شهر از هفت شهر مورد نظر حضرت عطار نيشابوري است . پس از ورود به شهر طلب است كه شهرهاي عشق و معرفت و استغنا و حيرت و فقر و فنا خودنمايي مي كنند . طلب درِ باغ دانايي و معرفت به وجودي است كه درون آدمي هست و با او حرف مي زند. مصداق همان تعبيري كه قران تحت عنوان نفخه ي الهي آورده كه : خالق بشر من صلصال و نفخت من روحي يا در آيه ي سوره ي ص : فاذا سويته و نفخت فيه من روحي فقعو له ساجدين. يا بنا به تعريف روانشناسي كه به «آدمك درون» از آن ياد مي شود. حضرت حافظ بهترين اظهار را در اين خصوص دارد : در اندرون   من   خسته   دل   ندانم  كيست كه من خموشم و او در فغان و در غوغاست